Even voorstellen
Lang niet iedereen zal ik zomaar spreken. Daarom via deze weg iets over mij, dan kunnen velen mij een beetje leren kennen. Dit is natuurlijk lang niet alles. Als je goed leest ontbreekt er één belangrijk feit, je kan het raden. Mocht je nog meer willen weten, vraag het me gerust.
Ik ben opgegroeid in Rijnsburg. Mijn vader had daar met zijn broer een uitgeverij die lokale kranten uitgaf zoals de Rijnsburger en ook de Bloemenkrant. Degenen die in de jaren tachtig op de veiling in Aalsmeer werkten, kennen die vast en de krant bestaat nog steeds, mijn broer heeft het bedrijf overgenomen. Mijn moeder was huisvrouw, hoewel ze ooit medisch analiste was geweest. Ze deed de laboratoriumproeven voor een professor zonder onderarmen. Ik ben de jongste, boven mij zit een broer en daarboven drie zussen. Toen ik achttien was, ben ik in Delft gaan studeren, Industrieel Ontwerpen. In Delft had ik een heilzame studententijd en op de studentenvereniging heb ik mijn man Ritske van Leeuwen ontmoet.
Als kind ging ik best graag naar de kerk. Ik zat daar wel prima naast mijn vader en in de middagdienst mocht ik tegen zijn arm in slaap vallen en ook altijd in zijn zakdoek snuiten als ik weer eens verkouden was. Geloven en kerk was bij ons thuis belangrijk, wij waren Gereformeerd Vrijgemaakt. Maar voor een kritische noot op kerk, de predikant of de Bijbel was altijd ruimte. Ik hoor mijn vader nog tegen mijn moeder zeggen, na de dagelijkse lezing aan tafel: ‘nou Stijn, wat we daar nou weer mee motten…’. Toen ik twaalf was kreeg ik een eigen Bijbel en moest ik van mijn moeder zelf ’s avonds voor het slapen gaan lezen. Dat deed ik trouw en het boeide me, ik las veel meer dat zij ooit voorlas. Het was een ontdekking dat die Bijbel een veel minder net boek was dan me in de kerk werd voorgeschoteld. En God was belangrijk voor me. Mijn tienertijd was niet al te gelukkig. Maar ik had het idee dat God zag wat er thuis gebeurde wat voor velen verborgen bleef. Dit gaf me troost. En menig Psalm werd mij in die tijd lief, want de hulpkreet daar was mijn hulpkreet. Op de studentenvereniging heb ik veel met geloven gedaan en ook daarna in de kerk in Delft. Dat je het niet alleen hoeft te doen in het leven, was iets dat ik graag deelde. Samen met anderen organiseerde ik vijf jaar lang maandelijkse theateravonden over levensvragen voor mensen die niet (zo) kerkelijk waren. In die tijd overkwam me het verlangen om predikant te worden.
Ik stond zelf van dat verlangen te kijken, want dominee vond ik een nogal braaf beroep. Maar het verlangen bleef en ook mijn man vond het een goed idee dat ik dominee werd en zo ben ik in 2008 aan de VU theologie gaan studeren. Die studie was nogal tegengesteld aan de Delftse. Waar de ingenieur alles demystificeert, is er in de theologie alle ruimte voor mystificatie. Of anders gezegd: de ingenieur is oplossingsgericht en menig theoloog problematiseert. Ik denk dat ik er zelf ergens tussen in zit.
In 2009 zijn we overgestapt naar de PKN en zo langzamerhand voelen we ons weer thuis. Predikant worden is één van de beste keuzes in mijn leven geweest, ik ben het gewoon heel graag. Helemaal begrijpen doe ik dit niet, maar het heeft te maken met de vele kanten van het beroep: de pastorale nabijheid tot mensen, de intellectuele kant voor de bezinning op het leven, iets nieuws ontdekken en opzetten, het creatieve dat in dit alles gevraagd wordt, en steeds hierbij: die Ander kan aanwezig zijn, dat maakt het spannend. Dus dank dat ik hier dominee kan zijn.
Ds. Sibilla Verhagen
terugblik intrede
Gebedenboek
/in meer /door webmaster-coDs. Sibilla Verhagen heeft gevraagd om een gebedenboek neer te leggen in de kerk. Dat voorstel is zowel in de Commissie Eredienst als in de Kerkenraad besproken en van harte overgenomen.
Kwetsbaar maar verbonden
Het doel van een gebedenboek is om de kerkgangers meer deelnemer te laten zijn van de gebeden in de zondagse viering. Het is de gemeente die bidt, het is het gebed van de mensen die daar samenkomen. Niet dat er zozeer andere punten aan de orde komen dan die voorgangers zelf voorbereiden, maar het kunnen wel concretere punten zijn. Eigen gebedspunten geven meer uiting van de kwetsbaarheid van mensen. Gebed kan ook iets intiems zijn. Iets kwetsbaars delen geeft verbondenheid, concreet bidden sticht dus ook gemeenschap.
Danken bidden verlangen
Gebedspunten moet je opvatten in de breedste zin van het woord. Het kunnen dankgebeden zijn, aanbiddingspunten, voorbeden, verlangens of verzuchtingen.
Je kan altijd beginnen
Hoe wordt dit mooie plan uitgewerkt? Bij de aandachtswand wordt een gebedenboek neergelegd. Als de dienst begint, wordt het boek meegenomen naar de liturgie-tafel en zal de voorganger de gebeden uitspreken of verwoorden tijdens de voorbeden. De Schutse is een ‘Open Kerk’. Dus ook doordeweeks kan er wat in geschreven worden. Het boek ligt vanaf 20 februari in de kerk.
Zonder naam, voor iedereen
Er is één belangrijk aandachtspunt. Het noemen van een naam is veelal niet nodig. Maar als je wel een naam opneemt in het gebed, dan gaan we er wel vanuit dat je inschat dat dat goed zal vallen.
Namens de kerkenraad,
Liesbeth Geudeke
Gospel
/in meer /door webmaster-cotot 10 apr
Gospel. Muzikale reis van kracht en hoop
Sophie Bloemert werd voor de kerkdienst van 5 maart geïnspireerd door de tentoonstelling Gospel. Nog tot 10 april te zien in het Catharijneconvent.
Lees meer
Warme maaltijd
/in meer /door webmaster-coWarm(t)emaaltijd
De diaconie organiseert in deze koude maanden een aantal Warm(t)emaaltijden. De derde maaltijd is op vrijdagavond 24 februari om 18.00 uur (inloop vanaf 17.30 uur). Het is een maaltijd voor iedereen uit Uithoorn die wel wat extra warmte kan gebruiken. Want net als bij liefde geldt voor warmte: als je het deelt, wordt het meer. De Warm(t)emaaltijd is een eenvoudige, maar heerlijke voedzame warme maaltijd in een verwarmde zaal in De Schutse, zodat iedereen thuis de verwarming uit kan zetten. Iedereen is welkom! Misschien ken je wel iemand die je hiervoor kunt uitnodigen. Doe dat vooral en kom samen! Omdat het handig is om te weten voor hoeveel mensen we gaan koken is het fijn als je je opgeeft. Dat kan bij Klazien Veldhuis. Je kunt gratis aanschuiven bij de Warm(t)emaaltijd. Wie het kan missen vragen we een vrijwillige bijdrage, die je via een QR-code, contant of via De Schutse App kunt geven. Je kunt ook een maaltijd betalen voor iemand anders die krap bij kas zit. Loop jij warm voor dit idee? We kunnen hulp gebruiken! We zoeken koks, tafeldekkers, afwassers. Wil jij helpen? Laat het weten aan Klazien.
Klazien Veldhuis
0297-534054 (’s avonds)
k.veldhuis@pkn-uithoorn.nl
Godly Play
/in meer /door webmaster-coThe Hunger Games
/in meer /door webmaster-coThe Hunger Games
Nu de dagen donkerder worden is het goed lezen. Dus doe mee! De trilogie ‘The Hunger Games’ van Suzanne Collins leest als een trein en is beangstigend boeiende sciencefiction. Eigenlijk is het jeugdliteratuur, vanaf 15 jaar. De Engelse boeken zijn niet heel moeilijk, maar ze er ook in het Nederlands, De Hongerspelen.
Vraag je bij het lezen twee dingen af:
Op de avonden houd ik een inleiding en vervolgens gaan we het onderlinge gesprek voeren. Het is dus geen ‘boekbespreking’, maar een gesprek. (SV)
Fictie gaat natuurlijk altijd over onze niet-fictieve tijd. En dit is overduidelijk het geval in de trilogie The Hunger Games.
Op meeslepende wijze komen in deze Amerikaanse jeugdliteratuur de dingen van onze tijd en cultuur aan bod: macht, uitbuiting, onbetrouwbaarheid van informatie, exhibitionisme, narcisme en ook offer en heldendom. Een boek dat je doet afvragen welke waarden wel of niet belangrijk zijn in het leven. En ook hoe of waar je die waarden voor het goede leven vandaan haalt. Een boek dat je voor de vraag stelt: Wat zou ik doen? En een boek waarin de vraag naar God en religie verontrustend afwezig is. Ook dit laatste gaat op voor onze tijd.
In twee avonden bezinnen we ons op het leven aan de hand van deze trilogie. De avond begint met een beschouwende inleiding door Sibilla en aansluitend voeren we het onderlinge gesprek.
donderdag 24 november en 1 december 2022 om 20.00 uur in De Schutse.
(In het boekje Bezinning en Verdieping en in De Schutse App stonden eerder verkeerde data).
Gespreksleider ds. Sibilla Verhagen
Predikanten
/in meer /door webmaster-coGod 9
/in meer /door webmaster-coBezinning en Verdieping
nov 2022
God 9.0
De laatste bijeenkomst van Geloven groeit, met diaken Jeroen Hoekstra en ds. Joep Dubbink, was donderdag 17 november 2022. Het thema was groen en geel en misschien turquoise. (Voor de insiders inmiddels volstrekt helder.)
Oecumenische gespreksavonden ‘God 9.0’
Gespreksleiders ds. Joep Dubbink van de Protestantse Gemeente te Uithoorn,
diaken Jeroen Hoekstra van de RK Emmaüsparochie te Uithoorn
Geloven groeit!
Geloven is meer dan ja en amen. Geloven is antwoord geven, een relatie zelfs. Zo ontstaat jouw persoonlijke verhaal als gelovig mens. Dat persoonlijke geloofsverhaal verandert gedurende het mensenleven. Het evolueert, wordt volwassen: van de mooie, maar kinderlijke beelden van je jeugd naar een meer volwassen manier van kijken nu. En door elke (geloofs)crisis heen, ontstaan nieuwe vragen die weer leiden tot nieuwe antwoorden en een andere manier van kijken naar het geloof. Nieuwe manieren om over God en het goddelijke te spreken. En elke manier van kijken heeft zijn eigen waarde en wijsheid.
Dominee Joep Dubbink en diaken Jeroen Hoekstra organiseren een serie van vijf gespreksavonden, geïnspireerd op het boek ‘God 9.0’, waarin we met elkaar de verschillende manieren van kijken en bijbehorende geloofsinzichten verkennen.
Voor wie?
Structuur van de avonden
De avonden beginnen met een introductie van het thema van de avond aan de hand van een kort college m.b.v. PowerPoint, video’s, kunst, verhalen e.d. Daarna volgt een gestructureerde uitwisseling, waarbij we delen vanuit onze eigen levenservaring.
Bezinning en Verdieping
Het verdient de aanbeveling om de hele cyclus te volgen. U hoeft het boek God 9.0 niet te lezen – het is geen gespreksgroep over het boek.
Laudato Si
/in meer /door webmaster-coBezinning en Verdieping
13 sept 2022
Laudato Si
Verbonden met de aarde – Pak jij jouw verantwoordelijkheid?
De uitbuiting en uitputting van de aarde is onlosmakelijk verbonden met onze levensstijl. Parallel aan de onbalans in ons gebruik van de natuur is het onrecht dat wij de allerarmsten op deze aarde aandoen. Zij zijn het die worden uitgebuit om de, in onze wegwerpmaatschappij te weinig gewaardeerde producten, zo goedkoop mogelijk te fabriceren. Ook zijn zij de eerste groepen die lijden, daar waar de effecten van klimaatveranderingen optreden. De zorg voor de schepping en de allerarmsten zijn nauw met elkaar verbonden. Dat was al zo in de tijd van Franciscus van Assisi en de gevolgen van deze uitbuiting zijn in onze tijd alleen maar sterker geworden.
Crisis op spiritueel en ethisch vlak
De ecologische crisis valt in grote delen van de wereld samen met een crisis op spiritueel en ethisch vlak. Paus Franciscus schetst deze link helder in zijn encycliek Laudato Si, zonder de grote verdiensten van onze tijd af te wijzen. Vanuit inspirerende en grondige doordenking van deze problematiek komt de paus met een oproep voor eenieder die de aarde en de ander een warm hart toedraagt: denk globaal, handel lokaal.
Waar en wanneer? We nodigen u uit om op dinsdag 13 september van 20.00-21.30 uur inspiratie te vinden en ideeën te delen over de encycliek Laudato Si. De avond begint met een inleiding waarin we de hoofdthema’s van de encycliek voor u duiden. Daarna spreken we met elkaar vanuit een open en inspirerende houding over wat deze thema’s kunnen
betekenen voor ieder van ons en de manier waarop wij in het leven staan. Tenslotte krijgt iedereen de gelegenheid om zelf uit te spreken wat hij of zij meeneemt van deze avond. Mogelijk komt er een vrijblijvend vervolg waarin we met elkaar delen hoe we in de praktijk van ons leven en (vrijwilligers)werk aan de slag zijn gegaan met de vragen die de encycliek aan ons stelt. De avond staat onder leiding van Angela Scholte en Jeroen Hoekstra en wordt gehouden in het trefcentrum van De Burght (Potgieterplein 4 in Uithoorn). U kunt zich opgeven voor deze avond door te mailen met diakenjeroen@kpnmail.nl. Opgeven kan tot 5 september. Na aanmelding ontvangt u per mail een samenvatting van de encycliek en eventueel andere documenten die u kunt lezen ter voorbereiding. Opgeven is niet nodig, maar vergroot de effectiviteit van uw deelname. Er wordt een vrijwillige bijdrage gevraagd voor de parochie.
We moeten een oude les hernemen,
te vinden in verschillende religieuze tradities
en in de Bijbel – de overtuiging ‘less is more’.
(Laudato Si)
Hohe Messe
/in meer /door webmaster-coBezinning en Verdieping
Toon de Graaf over de Hohe Messe van J.S. Bach
Woensdag 21 september 2022
Gespreksleider Toon de Graaf, dirigent Amicitia
Op vrijdag 30 september 2022 hoopt COV Amicitia de Grote mis in b-klein van Johann Sebastian Bach uit te voeren, beter bekend als de Hohe Messe. Als inleiding en toelichting geeft dirigent Toon de Graaf op woensdag 21 september een presentatie over dit grootse werk. Tijdens de presentatie zal uitleg worden gegeven over het ontstaan en de betekenis van de muziek aan de hand van klinkende fragmenten. Een belangrijk aspect is ook de theologische betekenis en de symboliek die in de muziek verborgen is. Bij Bach denken de meesten van ons in eerste aan de twee passionen en het Weihnachts Oratorium. Tussen deze grote werken en de talloze andere vocaal-religieuze werken neemt de Hohe Messe een aparte en zelfs uitzonderlijke plaats in. Het is een muziekstuk dat in vele raadselen gehuld is. Een van de vragen die we ons kunnen stellen is bijvoorbeeld de vraag waarom de lutheraan Bach zo’n grote mis schreef, maar die nooit in z’n geheel uitvoerde. Waarom worden de passionen de cantates en het Weihnachts Oratorium veel vaker uitgevoerd dan de Hohe Messe?
Het antwoord op deze en andere vragen hoopt Toon de Graaf tijdens de presentatie te kunnen geven.
Sibilla
/in meer /door webmaster-coLang niet iedereen zal ik zomaar spreken. Daarom via deze weg iets over mij, dan kunnen velen mij een beetje leren kennen. Dit is natuurlijk lang niet alles. Als je goed leest ontbreekt er één belangrijk feit, je kan het raden. Mocht je nog meer willen weten, vraag het me gerust.
Ik ben opgegroeid in Rijnsburg. Mijn vader had daar met zijn broer een uitgeverij die lokale kranten uitgaf zoals de Rijnsburger en ook de Bloemenkrant. Degenen die in de jaren tachtig op de veiling in Aalsmeer werkten, kennen die vast en de krant bestaat nog steeds, mijn broer heeft het bedrijf overgenomen. Mijn moeder was huisvrouw, hoewel ze ooit medisch analiste was geweest. Ze deed de laboratoriumproeven voor een professor zonder onderarmen. Ik ben de jongste, boven mij zit een broer en daarboven drie zussen. Toen ik achttien was, ben ik in Delft gaan studeren, Industrieel Ontwerpen. In Delft had ik een heilzame studententijd en op de studentenvereniging heb ik mijn man Ritske van Leeuwen ontmoet.
Als kind ging ik best graag naar de kerk. Ik zat daar wel prima naast mijn vader en in de middagdienst mocht ik tegen zijn arm in slaap vallen en ook altijd in zijn zakdoek snuiten als ik weer eens verkouden was. Geloven en kerk was bij ons thuis belangrijk, wij waren Gereformeerd Vrijgemaakt. Maar voor een kritische noot op kerk, de predikant of de Bijbel was altijd ruimte. Ik hoor mijn vader nog tegen mijn moeder zeggen, na de dagelijkse lezing aan tafel: ‘nou Stijn, wat we daar nou weer mee motten…’. Toen ik twaalf was kreeg ik een eigen Bijbel en moest ik van mijn moeder zelf ’s avonds voor het slapen gaan lezen. Dat deed ik trouw en het boeide me, ik las veel meer dat zij ooit voorlas. Het was een ontdekking dat die Bijbel een veel minder net boek was dan me in de kerk werd voorgeschoteld. En God was belangrijk voor me. Mijn tienertijd was niet al te gelukkig. Maar ik had het idee dat God zag wat er thuis gebeurde wat voor velen verborgen bleef. Dit gaf me troost. En menig Psalm werd mij in die tijd lief, want de hulpkreet daar was mijn hulpkreet. Op de studentenvereniging heb ik veel met geloven gedaan en ook daarna in de kerk in Delft. Dat je het niet alleen hoeft te doen in het leven, was iets dat ik graag deelde. Samen met anderen organiseerde ik vijf jaar lang maandelijkse theateravonden over levensvragen voor mensen die niet (zo) kerkelijk waren. In die tijd overkwam me het verlangen om predikant te worden.
Ik stond zelf van dat verlangen te kijken, want dominee vond ik een nogal braaf beroep. Maar het verlangen bleef en ook mijn man vond het een goed idee dat ik dominee werd en zo ben ik in 2008 aan de VU theologie gaan studeren. Die studie was nogal tegengesteld aan de Delftse. Waar de ingenieur alles demystificeert, is er in de theologie alle ruimte voor mystificatie. Of anders gezegd: de ingenieur is oplossingsgericht en menig theoloog problematiseert. Ik denk dat ik er zelf ergens tussen in zit.
In 2009 zijn we overgestapt naar de PKN en zo langzamerhand voelen we ons weer thuis. Predikant worden is één van de beste keuzes in mijn leven geweest, ik ben het gewoon heel graag. Helemaal begrijpen doe ik dit niet, maar het heeft te maken met de vele kanten van het beroep: de pastorale nabijheid tot mensen, de intellectuele kant voor de bezinning op het leven, iets nieuws ontdekken en opzetten, het creatieve dat in dit alles gevraagd wordt, en steeds hierbij: die Ander kan aanwezig zijn, dat maakt het spannend. Dus dank dat ik hier dominee kan zijn.
Ds. Sibilla Verhagen
terugblik intrede