Advent

Komende activiteiten in de Kalender, uitgelicht bij Kerst, alle vieringen komen bij Kerkdienst

Help jij me hopen?

Zondag 1 december begint Advent. De kindernevendienst heeft elke zondag een vraag, van Kind op Zondag.

De eerste zondag van Advent gaan we op weg naar Kerst! Voorin de kerk staat de Adventskalender, die ons hoop kan geven. Iedereen (kinderen, jongeren, ouderen) kan deze kalender vullen met hoopgevende berichten, teksten, foto’s of wat dan ook. Alles wat ons tekenen van hoop biedt. Zo maken we samen elke zondag zichtbaar waar mensen hoop van krijgen, en dat de hoop gedeeld wordt. Elke Adventszondag is een filmpje te zien van mensen die zich ergens over uitspreken. Elke week staat er namelijk een andere vraag centraal. De eerste zondag is de vraag: Welke plek is voor jou bijzonder? 

Groeten van de kindernevendienst

 


Advent – Wachttijd

Dit is de tijd van wachten
van wachten op het Licht
vol van adventsgedachten
Het hoofd omhoog gericht.

Dit is de tijd van hopen
Van hopen op Zijn komst
en vol verlangen lopen
naar onze Bruidegom.

Dit is een tijd van wéten
van weten dat die dag
naar ‘t woord van de profeten
zeer spoedig wordt verwacht.

Dit is de tijd van wachten
van wachten op het Licht
we zien al in gedachten
een stralend vergezicht!

Dit is de tijd van wachten
met ‘t oog op Hém gericht!

Gedicht van Jelly Verwaal
Hartelijke groet voor u allen,
Cobie Hoogstad


 

 

 

Eerder met Advent


Hernhutter adventsster

Kijk de kerkDe Evangelische Broedergemeente ontstond in 1457 uit een groep aanhangers van Jan Hus in Bohemen en Moravxië. Door vervolging en onderdrukking geplaagd verhuisde de groep begin 18e eeuw naar Duitsland en vestigde zich op het landgoed van Graaf von Zinzendorf. Ze noemden het ontstane dorpje Hernhut – ‘onder de hoede van de Heer’.

Onder de leiding van de graaf, groeide de gemeente uit en deze zond mensen uit over de hele wereld, met de opdracht ‘luisteren naar mensen en daarop ingaan met de boodschap van Jezus’. Geen Europese cultuur opdringen, de graaf was zijn tijd ver vooruit! En nu zijn er EBG’s in 35 landen, waarvan die in Suriname de grootste is. De EBG in Nederland is een erkende protestantse kerk, met wederzijdse ambtserkenning.

De ster

Halverwege de 19e eeuw werd voor het eerst melding gemaakt van een zelfgemaakte ster en later nam een wiskundeleraar uit een jongensinternaat deze als voorbeeld voor het in elkaar passen van driehoeken en vierkanten. Vandaar groeide de ster uit tot een waar symbool van de Broedergemeente met de traditie van zelf in elkaar zetten en ophangen op de eerste zondag van Advent – de verwachting van het komende Licht.

De adventssterren zijn in alle soorten en maten verkrijgbaar, soms is een hele grote ophangen in de kerkzaal een klus. Mijn eerste ster kocht ik in het Utrechts Diaconessenhuis van een Surinaamse zuster, een Utrechtse Surinaamse diacones! Ik vind de onze prachtig voor het raam – Kijk de Kerk! Henriëtte


2010

Adventskalender

Digitale adventskalender

Op onze website stond in 2020 onze eigen online adventskalender. Voor elke dag een tekst, of een mooie foto, kleurplaat, recept, muziekje of doe activiteit.


2010

Engelenbezoekjes

Met KijkdeKerk haakten we in 2020 aan bij het Engelenproject. Mensen die als een soort ‘engelen’ anderen een aantal keren een lichtpuntje zouden bezorgen in de adventsperiode. We rolden het project uit, terwijl we nog aan het organiseren waren. Mensen die zich meldden als ‘engel’ waren net zo enthousiast als wij, dus dat leverde veel energie op. Kaartjes werden ontworpen en besteld, kleine engeltjes aangekocht. Uiteindelijk hebben 17 ‘engelen’ minstens 47 ontvangers van iets aardigs voorzien. Enkele ‘engelen’ vonden zelf ook iets in hun brievenbus, of bij de voordeur. Iedereen vond het leuk om te doen. In het schemerduister door de straat sluipen, aardigheidjes bedenken; allemaal enthousiaste reacties.

Lichtpuntjes gedeeld of ontvangen?
Lees de reacties


Leuk om te doen. Ik sloop in het halfdonker door de buurt. Gisteren belde ik aan bij één van mijn ontvangers, zij vroeg me even op de thee. ‘Leuk, dat hyacintje’, verder reageerde ze niet. Op een gegeven moment zei ze wel: ‘De kerk is goed bezig hoor, ik heb al verschillende presentjes gekregen.’ Kennelijk combineerde ze niet dat die ook bij mij vandaan kwamen. Grappig. Bij de andere twee heb ik me niet bekendgemaakt, ze waren vandaag niet thuis. Ook niet erg. Ik ben zelf ook ‘geadopteerd’, en ik moet zeggen dat dat echt heel leuk is. Het geeft je echt het gevoel dat iemand weet hoe het met je gaat, en dat je even iets extra’s kunt gebruiken.


Heel leuk project! Stiekem voor het huis langs rijden, de auto laten staan met draaiende motor en de deur open, gauw de attentie neerzetten of aan de deur hangen. De tweede week moest ik zelfs aanbellen en dan wegrennen. Ik had iets gebakken en het was nog lekker warm. Jammer om dat voor de deur neer te zetten dus, maar wel heel spannend! Bij één ontvanger ben ik gelijk na de eerste keer ontmaskerd. Die had helaas zo’n ring.com bel. Ik was juist zo blij dat zij niet thuis was toen ik kwam, maar zij kon gewoon terugkijken wie dat engeltje aan de deur gehangen had. Bij haar was het dus de uitdaging om de volgende weken niet steeds op dezelfde dag en tijdstip te gaan maar haar te verrassen op momenten dat zij het niet verwachtte. Dat is geloof ik wel gelukt. De andere ontvangers hebben tot nu toe nog geen idee weet ik uit betrouwbare via-via-bron, helemaal top! Afgelopen zondag, de laatste keer, heb ik op het kaartje geschreven dat het de lichtpuntjes in mijn week waren dat ik lichtpuntjes voor hen mocht brengen, en nog een groet voor de kerstdagen en het nieuwe jaar erbij.
Volgend jaar weer wat mij betreft!


Bij de mevrouw in het verpleeghuis heb ik het de ene keer in de brievenbus gedaan en de andere keer moest ik het afgeven beneden bij de receptie, die zouden dan voor bezorging zorgen. Zij weet dus niet wie het gebracht heeft. Bij de andere dame bij mij in de straat heb ik het, met een touwtje door de brievenbus gedaan, het tweede pakje was ook te groot. Beide pakjes waren de volgende dag weg. Toch lette ik wel op het huis en vond het zo donker. Heb bij buren geïnformeerd en het bleek dat ze al meerdere weken in een verpleeghuis was. Hopelijk heeft ze de pakjes gekregen, ik weet het niet. Dank voor het initiatief, goede dagen en een gezond 2021!


Superleuk project en heel goed initiatief. Leuk om steeds iets te bedenken en stiekem aan de deur te hangen of door de brievenbus te doen. Het was bij mij alleen jammer dat van de drie adressen die ik had bedacht, ik na twee zondagen te horen kreeg dat die betreffende vrouw was verhuisd… Dus een wildvreemde mevrouw heeft nu twee keer een presentje gekregen en zal niet snappen hoe en wat. Maar ja, niets aan te doen. Ik weet niet of ik mij nog bekend zal maken. Ik wacht misschien tot het zo in de praat te pas komt en ze er zelf een balletje over opgooit of zo.


Tegen mijn buurvrouw heb ik gelogen! ‘Van mij? Nee… Ja, dat webadres is van onze kerk. Er zijn meerdere mensen die mee doen. Het is een landelijke actie.’ ‘O, dan komt het misschien van je zus.’ Bij een ouder echtpaar ben ik niet betrapt. Rare situatie, want hun hele gezin ken ik goed en ze ondergaan samen een zware, moeilijke tijd. Cryptische lichtpuntjes door de bus proppen voelde vreemd, maar goed. Niet opdringerig, toch aanwezig.
Maar echt anoniem weet je helemaal niets. Of het gewaardeerd wordt, of afgedaan… Of allang in de smiezen… Mijn moeder heeft m’n derde engeltje overgenomen. Zij heeft wel eerlijk bekend. Het was ook leuk om het vierde lichtpuntje, voor maandag aan de deurknop, voor te bereiden. Al is ze als ‘engel’ niet meer anoniem, voor haar buurvrouw.


Leuk om te doen. Morgen de laatste keer. Ik weet niet hoe men het vond want ik heb het alleen in de bus gedaan…


Als erg leuk ervaren. Een aantal hadden al snel in de gaten wie de engel was. Eén sprak me op een gegeven moment aan en vroeg waar ze het aan verdiend had. Ik heb haar verteld dat we het erg waarderen dat ze er altijd is voor haar buurvrouw. Zij vond dat wel meevallen. Ze zei: ‘Dat staat niet in vergelijking met wat jij voor haar doet’. Maar voor mij is het een goed gevoel dat die mevrouw altijd bij haar buurvrouw kan aankloppen voor een pleister of zoiets. Het zijn soms de kleine dingen die het verschil maken. Een ander stel had ik uitgekozen als waardering omdat zij iedere week boodschappen doen voor dezelfde mevrouw. Ook zijn ze er altijd als er even hulp nodig is. Die mevrouw zelf heeft het ook gehad, om haar een hart onder de riem te steken. Zij blijft zoveel mogelijk in huis. Heeft af en toe bezoek van haar kinderen, maar verder ziet ze niet veel mensen. Maar ze blijft positief. Een andere buurvrouw is net weduwe geworden en kon ook wel een engeltje gebruiken. Een vierde mevrouw heeft het in deze tijd moeilijk. Haar man is een paar jaar geleden net voor Kerst overleden. Zij had hem jarenlang verzorgd. Deze tijd is voor haar nog steeds een zwart gat. De laatste heb ik stiekem bij buurtjes gebracht. Die buurman heeft veel last van deze tijd. Hij is depressief, en ervoor behandeld. Ze kunnen wel een engeltje gebruiken. Ik weet niet of zij in de gaten hebben wie het gebracht heeft.


Erg leuk om mee te doen. Door de wijk sluipen om niet gezien te worden was spannend. Het was ook spannend of de verrassing door de brievenbus paste. Niet iedereen heeft een grote opening. Het is gelukt. Ik vond de gedrukte kaartjes erg verzorgt. De tekst was ook duidelijk dat het van de PKN-Uithoorn kwam. Ik vond het mooi dat het een “engelenwens” was. Niet namens het wijkteam of de dominee, maar van de kerstengel. Een kans om iemand even extra aandacht te geven. Bedankt voor de organisatie. Wat mij betreft: volgend jaar weer. Mooie actie.


De engelen vlogen ondanks het slechte weer toch door de Uithoornse straten! Wat ons betreft ging het allemaal prima, we hebben alles ‘in het geheim’ kunnen bezorgen. Een spannende zaak, om het juiste moment te kiezen! Helemaal gelukt. Tot onze grote verrassing was de engel ook bij ons neergestreken en konden we zelf ervaren hoe leuk of dat was! Zo kun je elkaars nabijheid in deze toch zorgelijke tijden ervaren!


De ‘engelenbezoekjes’ (fijner woord dan project) zijn echt een succes geworden. Grappig dat het zo aangeslagen is! Blijkbaar werken dit soort dingen goed: persoonlijk en concreet? Een van mijn ontvangers zingt op dinsdag vaak mee en woont alleen, hoort slecht, woont daarom nooit de kerkdiensten bij. Ze belde me: ‘Ik vond vanmorgen een engeltje in het hoekje bij mijn deur en het was nog een mooi engeltje ook! Geen idee waar dat vandaan komt!’ Toen ik haar stem hoorde dacht ik meteen dat zij wist dat ik het was… Maar nee dus, ze moest het gewoon even kwijt! Bij het laatste bezoekje had ik mijn naam gezet. Vanmiddag belde ze weer om te bedanken en te vertellen hoe geweldig ze het heeft gevonden om zo bedacht te worden. Ze bleef het maar herhalen. Ik schaamde me eigenlijk om geconfronteerd te worden met zoveel dankbaarheid, over zoiets kleins eigenlijk, van iemand die gewoon twee kerstdagen alleen zit. En altijd alleen is. Ze is altijd tevreden en gewend aan haar alleen zijn, maar we hebben toch afgesproken dat ik haar na de 19e even opzoek. De eerste keer met het koperen engeltje naar een appartement met alleen een brievenbus. Je raadt het al, het engeltje ging er niet doorheen. Ik wou het per se kwijt, dus heb er een klein deukje in gemaakt met mijn voet… Deze mevrouw belde mij ook: ‘Was jij dat?’ Ze vertelde dat ze ernstig ziek is, vrede heeft, en hoopt dat ze nog één keer de kerstnachtdienst kan meemaken. Ik maakte een afspraakje met haar en ben bij haar geweest, een heel dierbaar laatste bezoek, al zal ik haar in de kerstnachtdienst nog wel zien.
 Ze wees het engeltje aan: ‘Kijk, daar staat ze, met deuk!’ Ik bood aan te proberen haar uit te deuken, maar ze vond de deuk juist heel mooi en wilde het zo laten. Het engeltje heeft echt een ereplaats gekregen. Juist nu voelt ze zich gedragen door engelen.
 Van drie andere personen hebben wij niets vernomen. Het was fijn en mooi! Wij hadden ook een engel, we blijven gissen wie het was…


Kerst