Stil
In stilte bij de aandachtswand
Veertigdagen – tijd van bezinning in hectische tijden. Tijd om misschien af te zien van bepaalde gewoontes, of je juist te richten op iets anders. Of gewoon even tot jezelf te komen. Niet altijd gemakkelijk… Hoe fijn is het dan om elkaar in de stilte te ontmoeten en te delen! Die gelegenheid biedt de kerk.
Elke dinsdag in de Veertigdagentijd van 11 maart tot en met 15 april 2025, kwamen we samen bij de aandachtswand in de kerkzaal van De Schutse. Een half uur met bijvoorbeeld een Taizé-lied, met stilte, een tekst, gebed, muziek: een eenvoudig en goed samenzijn.
Warm gekleed, want de kerkzaal is dan niet verwarmd! ’n Klein beetje afzien hoort er misschien bij. Maar er brandden kaarsen in de kring bij de aandachtswand. Om in deze roerige tijd misschien weer wat kracht op te doen om door te gaan.
Namens KijkdeKerk,
Henriëtte en Ton
Geestelijk verzorger
Bevestiging geestelijk verzorger
Zondag 16 februari 2025 is in De Schutse ds. Lieke van Zanden bevestigd tot predikant met bijzondere opdracht. Speciaal voor verpleeghuis Het Hoge Heem, maar aan onze kerkelijke gemeente verbonden. Ze schreef daar zelf over:
‘Na 25 jaar gemeentepredikant te zijn geweest, ben ik sinds 2,5 jaar werkzaam als geestelijk verzorger in Het Hoge Heem. Daarmee ben ik niet langer in dienst bij de kerk, maar van Amstelring, waar Het Hoge Heem onder valt. Om toch de verbinding met de kerk te behouden ontvang ik in de dienst op zondag 16 februari een ‘zending’ vanuit De Schutse, waarvoor ik de kerkenraad erkentelijk ben. Kerkordelijk ben ik dan ‘predikant met een bijzondere opdracht’ en vallen de vieringen in Het Hoge Heem waarin ik voorga onder verantwoordelijkheid van de kerkenraad van uw gemeente. Aan de ene kant dus een binding met de kerk die mij voor een deel van mijn werk als geestelijk verzorger vrijheid van het ambt geeft. Graag tot 16 februari waarin ds. Joep Dubbink en ik samen zullen voorgaan.’
Voor onze kerk is zo’n verbintenis niet nieuw. Op dezelfde manier was ds. Caro Houtkoop aan onze gemeente verbonden voor haar werk bij Amstelring. De bevestiging vierden we in een dienst van Schrift en Tafel. Aan het begin de gelofte en de zegen, waarna ds. Van Zanden de Woorddienst en ik de Tafeldienst leidden. Een feestelijke viering, daarom was de liturgische kleur ook rood, de kleur van enthousiasme en de Heilige Geest. Na de dienst was er gelegenheid ds. Van Zanden geluk te wensen. Ds. Joep Dubbink
Kerkasiel
Tweede Kerstdag bracht ik een bezoek aan de Open Hof kerk in Kampen. Hier wordt kerkasiel geboden aan de familie Babayants, die met uitzetting bedreigd wordt. Ik heb er een dienst bijgewoond. De dienst wordt dag en nacht gaande gehouden, zodat het gezin niet elk moment kan worden uitgezet naar Oezbekistan. Hun procedure loopt nog. Ook heb ik met de kinderen en hun ouders gesproken. Ze zijn tot rust gekomen nu ze kunnen schuilen in de kerk.
Op de terugweg naar huis had ik veel om over na te denken. Mocht u wat meer willen lezen over deze inspirerende bijeenkomst. Dat kan op www.kerkasielkampen.nl
Eva Rozendaal
Open kerk
Terugblik ter bezinning
Op 10 november was er Open Kerk, een gewone zondagse viering waarvoor opgeroepen was om mensen voor uit te nodigen. Het was inderdaad een gewone viering, hoewel ik deze keer iets uitgelegd heb over het Kyrië & Gloria. Ook het elkaar de vrede toewensen deden we, maar dat doen we wel vaker.
Er waren, schat ik, zo’n vijf gasten. En er waren er nog meer gevraagd, ook dat waardeer ik en heeft z’n waarde. Het leukste ‘nee’ op zo’n uitnodiging was de reactie: ‘Ik kan dan niet, maar dan ga ik toch een andere keer mee, er is toch elke zondag een dienst?’. Maar meestal is een ‘nee’, niet echt leuk. In de aanloop naar Open Kerk toe, viel op dat we een drempel voelen om anderen uit te nodigen. Waar zit ‘m dat nu in?
Het is natuurlijk nooit leuk om ‘nee’ op een uitnodiging te horen. Je kan jezelf dan afgewezen voelen. Zeker als de kerk en geloven voor jou veel betekent. Het kan ook zomaar het gesprek erover openen. En dat is ook best wel iets intiems. Want wie God voor je is, kan heel persoonlijk zijn. In een kerkdienst kan jij zelf geraakt worden. Wil je dat intieme wel met een ander delen? Ik kan natuurlijk nu heel hard roepen dat dit juist heel mooi is om te delen en dat is het ook. Iets kwetsbaars delen doet alle relaties goed, zelfs als je er niet goed woorden voor weet je vinden en het stamelend gaat. Maar ik begrijp ook dat het een drempel is.
Een ander aspect is dat je je wellicht deels verantwoordelijk voelt voor een kerkdienst als je iemand uitnodigt. En daarbij vind je wellicht zelf niet alles even ok wat er gebeurt. De kunst is dan om de verantwoordelijkheid bij de ander te laten, bij diegenen die de kerkdienst vormgeven en ook bij de ander die aan de viering deelneemt. Je weet nooit hoe dingen precies liggen bij iemand en hoe ze binnenkomen. Zelfs voor predikanten is dat regelmatig een verrassing. Een beetje avontuurlijk ingesteld moet je ervoor zijn. Bovendien hebben we wel zo onze gewoontes in de kerk, maar bij onze kerk betekent dat niet dat je alles maar voor zoete koek moet slikken. Er is vrijheid in reactie. Maar ook hier kan een negatieve ervaring van de ander je pijn doen. Want als een viering of iets daarin je dierbaar is en de ander erkent dat niet, is dat nooit leuk. Ook dit risico ga je aan.
Een derde punt is dat niet iedereen in dezelfde mate de gave van gastvrijheid heeft. Sommigen zijn heel vrijmoedig in het meenemen en contact aangaan met wie dan ook. Anderen zijn daar minder bedreven in. Maar denk in deze niet te min van jezelf, diskwalificeer jezelf niet bij voorbaat en ook niet achteraf. Want de meeste mensen vinden het sowieso al leuk dat je aan ze gedacht hebt, zelfs als een kerkdienst niets voor ze is.
Waarom besteed ik hier nu aandacht aan? Regelmatig denk ik bij ons in de kerk en bij een kerkdienst: hier zouden meer mensen iets aan hebben. Als ik het dagelijkse gebeuren in de media volg, denk ik het ook regelmatig: ga naar de kerk! Mensen missen verbinding in onze samenleving. In een kerkgemeenschap kan je die verbinding zomaar aangaan, het ligt er voor je klaar. Mensen zoeken naar wat goed leven is in menig zelfhulpboek, bij allerlei YouTubers. Dat zoeken naar het goede leven kan zo goed in een kerk, waar genuanceerde stemmen klinken, waar veel levenswijsheid bij elkaar is en waar er ook nog persoonlijke interesse in je is. Maar de meeste mensen hebben de kerk niet als optie in hun hoofd. Ze komen kerk zelden zomaar tegen. Het gaat me om die optie onder de aandacht te brengen. Nu kan je nog tegenwerpen: maar je moet wel in God geloven. Ja, in God geloven helpt wel om een kerk interessant te vinden, maar het is geen voorwaarde om mee te doen en daarbij: heel veel mensen geloven wel dat er iets is. Waarom zou dat iets niet met God te maken hebben?
Solidariteitskas
Herinnering
Recentelijk hebben wij u gevraagd om een bijdrage voor de solidariteitskas. Het streefbedrag is € 10 per belijdend lid. Per belijdend lid moeten wij € 5 afdragen aan de landelijke kerk voor de solidariteitskas. Tot nu toe blijven de bijdragen achter, zelfs het bedrag wat we moeten afdragen wordt niet gehaald. Als u uw bijdrage nog niet heeft overgemaakt wilt u dit dan alsnog doen?
Dat kan op rekening NL91RABO0363501940 ovv Solidariteitskas
Solidariteitskas
Bij kerkblad Op Weg zat een flyer over de solidariteitskas. Sinds jaar en dag vragen wij om een bijdrage van €10 voor deze kas. De Schutse draagt verplicht €5 per belijdend lid af, aan de landelijke kerk. Wat er overblijft van de opbrengst is voor onze eigen gemeente.
Omdat niet ieder lid de gevraagde €10 betaalt en er forse kosten verbonden zijn aan het laten verzorgen van de persoonlijke mailing door de PKN, was de opbrengst in het afgelopen jaar negatief geworden voor onze gemeente. Daarom hebben we dit jaar voor een andere aanpak gekozen, die voor ons minder kosten met zich meebrengt en ook niet meer werk geeft. We hebben een folder bij het kerkblad gevoegd vertelt over het doel van de solidariteitskas.
Dus doen wij een beroep om € 10 per belijdend lid (meer mag uiteraard ook!) naar ons over te maken. Dat kan op dit rekeningnummer van de Kerkrentmeesters:
Protestantse Gemeente Uithoorn beheer
NL91RABO0363501940
ovv Solidariteitskas
Wij rekenen op je gulle bijdrage!
De Kerkrentmeesters
Zegen
Zegen op Startzondag, door voorganger en samen
De Heer zegent met
hoop voor ogen
gunsten in je achterhoofd
soepelheid van gedachten
draagkracht in armen
hulpvaardigheid in handen
muziek in je oren
dans in je benen
liedjes op je lippen
warme wensen op je tong
meevoelen in je vingers
liefde in je hart
wind in de haren
steun in je rug
dank in gedachten
moed in onze daden
Amen
anoniem via ds Sibilla Verhagen
Er is meer in De Schutse. Iedereen is elke Zondag welkom in de kerkdienst om 10:00 uur in onze protestants christelijke kerk te Uithoorn, Noord Holland, Nederland