interview - De Schutse - Protestantse Gemeente te Uithoorn

Terugblik afscheid

Ik kijk terug op een bijzondere afscheidsdienst. Uiteraard was het jammer dat de kerk vanwege de maatregelen leeg moest blijven en blijft het een gemis dat ik velen van u niet meer persoonlijk heb kunnen spreken. Misschien is daar later in het jaar nog eens gelegenheid voor, of wie weet treffen we elkaar nog eens in het dorp.

Ik was ontroerd door alle goede woorden en lieve gebaren die ik mocht ontvangen en heb thuis met veel plezier en genoegen de map met persoonlijke bijdragen doorgelezen. Dank voor al uw bijdragen, lieve kaartjes en mailtjes, zo was het ondanks de afstand toch een warm en betrokken afscheid! Inmiddels ben ik alweer een dienst als gastpredikant voorgegaan. Mooi om op die manier zo af en toe met elkaar verbonden te blijven. Ik hoop natuurlijk vooral eens voor een ‘roze’ zondag uitgenodigd te worden, zodat ik iedereen de mooie stola kan laten zien die ik van u gekregen heb. Wat een mooie blijvende herinnering aan mijn tijd hier als predikant. Nogmaals dank voor alles en ik hoop dat we elkaar snel nog eens treffen in betere tijden. Mijn pkn-emailadres is overigens vervallen. Mocht u mij nog eens willen bereiken, dan kan dat via fvanwillegen@goederede.nl

Hartelijke groet, Florisca van Willegen

(De intrededienst in de wijkgemeente Almere-Haven vond plaats in oktober 2021.)

Interview met Florisca van Willegen

Florisca stemde in met een kort interview nu zij ons verlaten gaat. Bij haar thuis afgesproken, een zachte fietsvriendelijke novembermorgen. Koffie, kopje van fors formaat, voor mij. Zij drinkt ’s morgens eerst koffie, nu thee; knabbelt af en toe aan een speculaasje. We zitten aan tafel want een interviewer moet aantekeningen maken. Links (voor mij) gaat de ruime en lichte huiskamer over in een rust ademende, betegelde tuin. Het poezenluikje staat open. Mooi plekje daar, het nieuwe huis, rand Meerwijk.

Vertel iets over jouw geschiedenis. En: was dominee worden een bewuste keuze?

Zij groeide op in Aalsmeer. Zat in Uithoorn op het Alkwin. Studeerde maatschappelijk werk en dienstverlening en begon als jongerenwerker in Heiloo en Heemskerk. Geleidelijk ontstond de behoefte aan meer kennis en verdieping van het geloof. Dominee worden was niet meteen de bedoeling. Gehoopt werd dat een studie theologie antwoord zou geven op haar vele vragen over het geloof. Dat ging anders. Je leert juist dat er veel vragen zijn. Hoe je met bijbel en geloof op weg moet. Hoe je geloof op meer manieren kan beleven.

En toen kwam er Uithoorn en onze kerk?

Het was natuurlijk boffen met een stageplaats dichtbij en met Joep als begeleider. Ze is, voordat ze als predikant beroepen werd, nog ingevallen voor Trudy Joosse en Cathérine Verviers. In de vacature na het vertrek van Harold Oechies werd een predikant voor drie jaar gezocht. Een eerste zoektocht in de mobiliteitspool leverde geen geschikte kandidaat op. Toen is haar gevraagd mee te solliciteren, zelf had ze daaraan niet gedacht. Het was voor haar als stagiaire heel interessant de procedure rond de vacature vanuit de kant van de gemeente mee te maken. Glimlach: ze werd beroepen terwijl ze zelf nog in de profielcommissie had gezeten. Haar leermeester werd nu collega. Januari 2018 werd ze bevestigd in het ambt van predikant, dat is toch wel een bijzonder moment in je leven.

Terugkijkend op drie jaar: je hebt geen spijt van je keuze voor predikant? Maar nu ga je iets heel anders doen?

Nee, zeker niet iets heel anders. Het was hier heel fijn werken in een gemeente die warmte uitstraalt en ruimte geeft. Zo veel enthousiaste en berokken mensen. Maar nu is het goed om te kiezen voor een nieuwe uitdaging, liefst weer het werk van predikant.

Over dat predikant zijn. De diensten op zondag zijn wezenlijk. Aan de voorbereiding en de preek wordt veel aandacht en tijd besteed. Teksten en thema’s gaan volgens het bijbelrooster en zijn tijdig bekend. Vrijdag moet de preek klaar zijn. Vaak zijn er meteen voldoende associaties; soms kan het best moeilijk zijn. Er moet ook de aansluiting zijn bij wat over eenzelfde thema vorige week gezegd is. Voorgaan in een dienst: ze doet het graag. Als ze daar rust uitstralend (vindt Job) op de kansel staat, is er van binnen heel wat spanning. En ja, ze weet het: ze spreekt te snel. Daar wordt aan gewerkt.

Wat ze wil uitdragen: het gaat erom de Bijbelse verhalen, die geen geschiedenis zijn, te vertalen naar onze werkelijkheid vandaag. Verhalen: indien zo niet gebeurd, wel waar. Een boodschap die bevrijdt, ruimte schept en niet knelt.

Het pastoraat. Is er voldoende tijd voor bezoekwerk? En: in de bijbeluitleg is er de laatste decennia nogal wat veranderd. Kunnen alle gemeenteleden dat aan?

Voor dringend pastoraat is er altijd ruimte. Maar je zou altijd meer willen doen dan waarvoor tijd is. Gelukkig zijn er nog ouderlingen, pastorale medewerkers en contactpersonen. Maar het aantal loopt terug en het is lastig opvolgers te vinden. Het is goed dat er naar aanleiding van het beleidsplan een groep aan de slag gaat met de vraag hoe het pastoraat in de toekomst geregeld moet worden.

Haar ervaring uit de contacten met gemeenteleden is dat meer ruimte vaak als bevrijdend wordt ervaren. Florisca had (en heeft) haar eigen zoektocht. Bijbel en geloof bieden gelegenheid voor eigen uitleg en beleving. Dat moet zo blijven en samen moet je er mee bezig zijn.

Parttime dominee; lukt dat? Is er echt de vrije tijd voor lezen, hobby’s en sport? En waar gaat de vakantie heen?

Op de vrije dagen wordt geprobeerd afstand te nemen. Dat lukt niet altijd. Thuis is er natuurlijk in de eerst plaats zoon Justus. Als er een boek wordt gelezen, dan ’t liefst fantasy. Een hobby van haar en man Timber is het spelen van bordspellen, liefst online en wereldwijd. Voor beweging hoeft ze niet naar de sportschool. Er wordt veel gewandeld en er is de fiets. In de vakanties wordt een combinatie van cultuur en natuur gezocht, meestal in Nederland of elders in Europa. Soms ook verder weg, zoals een bezoek aan vrienden in Australië en Japan.

Jouw toekomst?

De keuze om hier weg te gaan is bewust: na vier jaar Uithoorn een andere plek. Ze is 32 jaar en heeft nog vele jaren voor de boeg. Zien wat komen zal en graag wel in de buurt. Er is niet voor niets hier een huis gekocht; het bedrijf van Timber met zijn software development en data security zit in Amsterdam. En ja – in de buurt zijn opa en oma stand-by om op Justus te passen……

Job Dienske

Vervanging van Florisca

Ds. Caro Houtkoop werd bereid gevonden om de pastorale taken van Florisca op zich te nemen in de vacaturetijd. Daar waren we erg blij mee. Caro werkte voor haar afscheid nog onze nieuwe dominee Sibilla Verhagen in.

Bij het afscheid van Florisca

Dominees komen en gaan. In een bekend ochtendblad heetten predikanten die van gemeente veranderden ooit ‘voorbijgangers’, en terecht. Niet al te zeer vastroesten is een goede zaak, maar ‘losmaking’, zoals het in het kerkelijk jargon zo beeldend heet, is vaak een pijnlijk proces: voor wie gaat maar ook voor wie achterblijft.

Dat geldt zeker voor mij als collega, want ik heb in de afgelopen jaren op een heel plezierige manier samengewerkt met Florisca. Ik ga daar hier niet alles over opschrijven, er moet ook nog iets overblijven voor de gelegenheden die nog komen, maar iets wil ik hier wel kwijt.

Het lijkt riskant om als stagiair, predikant-in-opleiding, in dezelfde gemeente predikant te worden. En toch ‘moest’ het blijkbaar zo zijn, want toen we in 2016 zochten naar een nieuwe predikant en dat niet zo erg wilde lukken, liep steeds Florisca door het beeld en kwam op zeker moment onweerstaanbaar de gedachte op: waarom zij eigenlijk niet?! Zo is het gekomen.

Maar kun je de omslag maken van een begeleidings- naar een collegiale relatie? De beroepingscommissie heeft dat destijds goed overwogen en dacht dat het wel zou kunnen. Florisca kan dat zelf natuurlijk het beste zeggen, maar wat mij betreft heeft de commissie volkomen gelijk gekregen.

Natuurlijk zijn we verschillend: v/m, jong/oud(er) – ergens zijn we het moment gepasseerd dat Florisca precies de helft van mijn leeftijd had! – en nog wel meer. Het zou onzinnig zijn om die verschillen te ontkennen, maar het viel me telkens weer op hoe vaak we op één lijn zaten. Het kwam eigenlijk nooit voor dat we fundamenteel verschil van inzicht hadden over de te volgen beleidslijn. En die enkele keer dat Florisca mij gedecideerd tegensprak in een vergadering, had ik daar plezier in en vaak had ze nog gelijk ook. Dat komt mede omdat een van Florisca’s sterke punten is, dat ze heel snel situaties inschat, ziet waar de schoen wringt en waar een mogelijke oplossing zit.

Florisca heeft meer sterke punten, maar die hebt u inmiddels wel ontdekt: groot invoelingsvermogen, sterk in de vertaalslag van Bijbelwoorden en geloofstraditie naar de dingen waar mensen mee bezig zijn, in de verkondiging persoonlijk zijn zonder het persoonlijke op de voorgrond te laten treden. Minstens even mooi was het, te zien hoeveel vooruitgang ze boekte op de mindere punten die elke predikant ook heeft: wat een ontwikkeling in een paar jaar tijd.

Wat die verschillen tussen ons betreft, ik denk dat we daar in de afgelopen jaren optimaal van geprofiteerd hebben. Ik bracht dan wel wat ervaring mee, maar Florisca óók het een en ander: een opleiding én een aantal jaren ervaring als jongerenwerker, de frisse blik van een nieuwkomer die andere kerkelijke gemeenten gewend is, een predikantsopleiding gevolgd die toch net wat andere accenten zet en nauwer aansluit bij de hedendaagse kerkelijke praktijk, en feeling met de behoeften van een jongere generatie waartoe ze zelf behoort.

Florisca, alle begrip en respect voor je keuze om meer op eigen benen te willen staan en een nieuwe uitdaging te verkiezen – maar ik ga je missen, dat is zeker! Bedankt, het ga je goed, ga met God.

Joep Dubbink