kerkmuziek

NIEUW in november 2020 Kerkmuzikaal beleidsplan

Zingen in de kerk – nog niet

‘Zouden we weer kunnen zingen?’ De vraag wordt geregeld opgeworpen, want – met alle respect voor onze voorzangers – wat is nou heerlijker dan zelf te kunnen zingen!? Nu koren ook weer beginnen met repeteren is de vraag: wanneer wij weer? Tegelijk is voorzichtigheid geboden, want het aantal besmettingen loopt op, we weten dat sommige gemeenteleden nog heel terughoudend zijn en willen geen drempels opwerpen. Er zijn rekenmodellen om te bepalen wat veilig kan, gezien de grootte van de kerk en het aantal mensen. Een paar keer hebben we buiten gezongen, maar de winter nadert. Bij voldoende draagvlak kunnen we denken over een volgende, maar alle veranderingen worden eerst van tevoren aangekondigd. Als u hier eigen gedachten over hebt, laat ze weten aan de leden van de Commissie Eredienst, onder wie ook de predikanten.

Onderhoud kerkorgel

Het orgel zag eruit alsof de tanden zijn getrokken voor een nieuw kunstgebit. Wat is eraan de hand? In de loop van vele jaren zijn van enkele frontpijpen de voeten wat ingezakt. En waarom moet je dat herstellen? Daarvoor zijn twee redenen. Een orgelpijp rust alleen op de voet en wordt rechtop gehouden met een lip aan de achterzijde van de pijp die over een stift heen valt. Als de pijp wat inzakt kan er spanning op de lip ontstaan waardoor die afbreekt. Dan ligt de orgelpijp plat op de grond. Een tweede reden is dat vanuit de voet de windstroom naar het gedeelte van de pijp wordt gestuwd waar de klank wordt voortgebracht. Door werveling in de windstroom als gevolg van deze rimpelingen rondom de voet wordt de toon onstabiel. Bij de pijpenmakerij Stinkens wordt in de voet van de pijp een koperen corpus ingezet om het gewicht van de pijp beter op te vangen. En binnenkort weer een steiger in de kerk.

Ton Kodde, organist PKN-Uithoorn

Achter de schermen

Maandagmorgen 10.00 uur. Drie mannen van orgelmakerij De Wit zijn aan het werk in De Schutse. Op de vloer liggen een paar lange kisten en heel veel oude dekens. Op het orgelbalkon halen ze glimmende frontpijpen uit het orgel en geven deze door naar beneden. Daar worden de zware pijpen voorzichtig ingepakt. Goed te zien is dat de smalle onderkant van de pijpen behoorlijk vervormd zijn in de vijftig jaar dat het orgel hier staat.

Door de vervorming spreken ze niet goed meer aan en dreigen sommige uit het orgel te vallen. Daarom gaan de 22 grootste metalen pijpen naar pijpenmakerij Stinkens in Zeist. Daar worden de pijpvoeten weer goed gevormd en zo nodig versterkt.

Over een kleine twee weken komen de pijpen terug en is het orgel weer helemaal ‘gezond’.