Meditatie voor kerkblad Op Weg
Zomer
Hoe verschillend beleven wij de zomer, of misschien beter gezegd: de vakantietijd. De één vindt het heerlijk om even los te zijn van alles. De ander kan eigenlijk niet zonder die alledaagsheid en heeft moeite de vakantiedraai te vinden. Zeker als je voor je vakantie nog van alles af moet krijgen en je vervolgens de eerste week nog na zit te stuiteren op je campingstoel. Zelf ga ik het liefste uitgerust op vakantie. Ik weet niet of me dit deze keer lukt, want vier dagen ervoor verhuizen we naar Uithoorn. Ik heb een vriend met kleine kinderen, hij rust altijd uit tijdens zijn werk. Vakantie is voor hem stevig aanpakken. En voor diegenen die niet weg gaan is de zomerperiode soms wat al te rustig. Dan komen mensen een tijdje niet aanwaaien bij je. Er zijn minder activiteiten om aan mee te doen. En natuurlijk gun je iedereen zijn aandacht voor de bloemen van het veld, maar een beetje verloren voel je je dan wel.
Je kunt je afvragen of God wel eens een zomerperiode beleeft. Er zijn wel verhalen over. In het eerste scheppingsverhaal rust God uit na al het werk. Tijdens dat werk had Hij er al met grote voldoening naar gekeken, het was goed afgerond. Maar die Wachter van Israël, die sluimert noch slaapt, die lijkt geen vakantie te kennen. God die zich wat verloren voelt, of beter: in de steek gelaten, daar zijn talloze verhalen over. Maar God geleefd door kleine kinderen, dat is er eentje die ik nog niet ken. God geleefd in kleine kinderen, die ken ik dan weer wel.
Je mag kiezen welk beeld van God je het meeste nodig hebt in deze maanden. Ik ga God, die rust, navolgen. Ik ga ook niet naar mijn eigen werk kijken, maar wel naar het zijne. Nadat ik alle kleuren van het gras heb bekeken, ga ik luisteren naar alle geluiden van de vogels en als laatste doe ik mijn ogen dicht en laat ik me strelen door de wind.
Ik wens jullie allemaal een goede zomer!
