Meditatie uit kerkblad Op Weg
Snoeien kan moeilijk zijn
Ik ben geen groot tuinierder, maar ik vind toch wel fijn als de tuin er een beetje netjes bij staat. Dus afgelopen voorjaar besloot ik de tuin aan te pakken. Ik haalde nieuwe plantjes. Omdat de plantjes nog niet zo groot waren, besloot ik in de tussenliggende stukken aarde bloemzaadjes te zaaien (een vlindermix – om ook de vlinderpopulatie nog een beetje te helpen). Ik probeerde goed voor mijn zaadjes en plantjes te zorgen, gaf de tuin regelmatig water en was verheugd toen ik kleine groene sprieten begon te zien. Al gauw werd het echter ook tijd om onkruid te wieden. ‘Maar..’ verzuchtte ik tegen de buurvrouw, ‘ik weet niet meer wat het verschil is tussen het onkruid en wat ik gezaaid heb’. Volgens mijn buurvrouw was echter alles onkruid (op de plantjes na). Ik had naar haar moeten luisteren, maar ik liet toch een stukje groen staan in de hoop dat daar toch echt prachtige bloemen uit zouden gaan komen. Na de hitte van de afgelopen weken was het onkruid weer welig gaan tieren en moest ik bekennen dat mijn buurvrouw gelijk had. Op een enkel bloempje na was het echt allemaal onkruid. Het had ondertussen zo’n bezit van de tuin genomen, dat de bewust geplante plantjes eronder gingen lijden. Zij kregen minder zonlicht en ruimte om te groeien. Dus het onkruid moest er alsnog aan geloven.
Al wiedende kwamen er allemaal Bijbelse beelden in mij op (eenmaal een theoloog…). Uiteraard de gelijkenis van de zaaier, met de distels die alles verstikken. Maar ik bleef vooral hangen op het beeld van de wijnstok, waar het snoeien van de ranken nodig is om betere en grotere vruchten voort te brengen (Joh. 15:1-8). Weg met allerlei randzaken en terug naar wat echt van waarde is. Snoeien om te bloeien: mijn tuin had dat nodig, maar ik soms eigenlijk ook. Voor ik het weet maak ik randzaken belangrijker dan ze zijn, terwijl ik liever mijn tijd en energie had willen steken aan wat ik echt belangrijk vind. Snoeien kan moeilijk zijn, het kan vragen om het maken van keuzes of om te volharden in een ingeslagen weg. Maar als die keuzes eenmaal gemaakt zijn, kun je hopelijk datgene wat overblijft met meer aandacht of meer plezier doen, beter tot bloei laten komen. Of ontstaat er door het snoeien juist ruimte voor iets nieuws en oogst je zo een onverwachte vrucht. Misschien is deze relatief rustige zomerperiode wel bij uitstek tijd om ofwel te snoeien, ofwel om vooral even te genieten van alle goede vruchten. Hoe dan ook, ik hoop dat u mooie weken tegemoet gaat.
ds. Florisca van Willegen
